Baktığımı geçiyorum Gördüğümde Değişenler var

Sabırsızlanan insanların ve kalabalık topuk seslerinin arasında birbiriyle yarışırcasına yürüyen insanlarız. Sadece aldığımız tadlar ve gördüğümüz yüzler farklı birde yaşadığımız an, bu bakıştan.. Bugün zorlukların ve insanı çileden çıkarabilecek herşeyin olduğu bir gün bense bana hediye edilen bir sonuç için inatçı ve güleryüzlüyüm... Çevremde bulunan negatifliklere kapattım kendimi. Işıkları ve kelebekleri görmeye çalıştım... Eğer günün sonunda bir armağan varsa, hayata bakışınız değişebiliyor... Gördüğümde değişenler var bugün ışıklar daha parlak geceden belki bilmiyorum... :)

Derinliklerden

Derin düşünceler içinde çıkmaz bir sokağın, en kör ve karanlık kıyısında durdum. Öyle karanlıktı ki, kararsız kaldım gözlerim açık mı, kapalı mı diye... Gözlerimi kapayıp açtım bir kaç kere... Varlığımla yokluğum arasında gidip geldim. Varlığımla ilişkide bulunan herkes için neredeydim? Ve yokluğumla ilişkide olan herkes için nerede? Yokluğum duvarlardan yerlere akan civa gibi ağır ağır sardı etrafımı... Ve yok olmak istedim... Bir süre yok olsam kim gelir peşimden diye düşündüm ve süre uzasa kim devam eder aramaya... Her gün ümitle pencereden kim bakar, bekler? Bir kaç ad saydım içinden, kanımdan bir kaç ad... Ve bugün yok olmak istedim... Daha önce hiç istememiştim, garip bir duyguymuş...
Üzünçgillerden bir demet yaptım kendime, ve üzgün çiçekler gibi boynu bükük kaldım. Üzdüğümden çok üzüldüğüm için belki, gözlerimin kenarında çizgiler oluşmuş bugün gördüm. Düşündüğüm her keşkeli cümle için bir gece uykusundan daha mahrum kaldım ve yoruldum. Her sorulan sorunun karşılığı olmuyor işte... Bugün nasılsın diyince, iyiyimden sonra nokta gelebiliyor. Belki bilmek istersin, bana sorarsan, ben bugün yok olmak istiyorum...