Pazartesiden Cumaya

Cuma günleri değil de nedense pazarları pazartesiye bağlayan bu gece mideme giren kramp sebebiyle yazasım geliyor. Ve anlıyorum ki, bir hafta daha başlıyor. Ne çabuk geçiyor zaman... Son başvuru tarihini kaçırmamak imkansız tüm başvurulması gereken yerlerin. Ve zamanın hızlı akışına tek ayak uydurmaya çalışan ben miyim bu koca şehirde? Akşam yemeği için İspanyollar gibi 22.00de masaya oturduğumuz cumartesi gecesi sanki 1 gün değil, 1 ay öncesinde kalmış. Halledilmesi gerekenler, halledilemeyenler olarak bi sonraki haftasonuna ertelenmiş. Sanırım bu listelerden dolayı, ben denizin kokusunu duyamıyorum. Yada o an objesel bir reaksiyonla, listedekiler geliyor aklıma. Haftasonu, ütüeviyle yaptığım anlaşma sonrası kendimi büyük bir başarıya kavuşmuş hissediyorum. Bu haftaya sıkışan işlerin her biri, birazdan rüyalarımı kabusa çevirebilir. Bir hafta daha başlıyor ve ben bu hafta pazartesiden geri sayıma başlayacağım sanırım... Pazartesiden cumaya hızla ak zaman, tüm listelerin üstünü çizmemize yardımcı ol bir de : )