En güzel kelimeleri seçtiniz duygularınızı ifade ederken ve en süslü laflar geldi ardından hiç düşünmeden. Kelimeler mi azdı yoksa siz kolay mı tükettiniz tüm anlamları?
Söylediğinize pişman olduğunuz her kelime için kaç gözyaşı döktünüz. Gereksiz yere açıkladığınız duygularınız mıydı hatanız, yoksa doğru duygular içinde olmadığınız mı? Bilemediniz…
Şimdi her gün ve her satırda, kelimelerin arasına küçükler esler koyun konuşurken. İzin vermeyin, kelimeleri değersizleştirmeye… Çünkü siz onları değersizleştirdikçe farkında olmadan kendinizi değersizleştireceksiniz. Duygularınızı ulu orta açığa çıkarırken gözleriniz, kelimeleriniz de olmayı versin, gözlerinizin ışıltısında…
Yalan kelimeler hiç yokmuş gibi yapmayın hayatınız da… Kelimeler gibidir insanlar ve insanlardır kelimeler. İçinde dürüstlüğü taşıdığı gibi yalanı da taşır kalpler.
Kolaysa yalan sözcükler, kalpler çoktan taş olmuş ve yalansa insanlar, sözleriniz yağmur bulutları gibi geçip giderken ardında gözyaşı bırakır sadece. Her damlada güneşli günlerin umudunu taşır insan, ama yağmurlar çoğalır, sel olur… Vicdanı kalmamışsa insanın ve elini kaldırmış teslim olmuşsa yalanlara, ellerini yukarı kaldırdığında boyunun uzadığını zannediyorsa, bırakın yanınızdan yürüyüp geçsin… Sadece yol verin teslim olmuşlara…
Yürümeyi hiç istemediğiniz ama yoldan çıkmak için, yürümek zorunda kaldığınız yollar var biliyorum. Hiç konuşmak istemediğiniz ama cevap vermek zorunda olduğunuz anlar, öldürmek mi ölmek mi arasında gidip geldiğiniz ve sizi üzen insanlar, pişmanlıklar, kavgalar, silahlar, olaylar, kitaplar, zorluklar vb. var.
Hayat bu, hep istediğin yöne doğru esmez ki rüzgarlar…
Kelimeler neden değerli biliyor musunuz? Çünkü onları siz söylüyorsunuz. Siz kendinize ne kadar değer veriyorsanız, kelimelerinizde o değeri taşıyacaktır inanınız…
Söylediğinize pişman olduğunuz her kelime için kaç gözyaşı döktünüz. Gereksiz yere açıkladığınız duygularınız mıydı hatanız, yoksa doğru duygular içinde olmadığınız mı? Bilemediniz…
Şimdi her gün ve her satırda, kelimelerin arasına küçükler esler koyun konuşurken. İzin vermeyin, kelimeleri değersizleştirmeye… Çünkü siz onları değersizleştirdikçe farkında olmadan kendinizi değersizleştireceksiniz. Duygularınızı ulu orta açığa çıkarırken gözleriniz, kelimeleriniz de olmayı versin, gözlerinizin ışıltısında…
Yalan kelimeler hiç yokmuş gibi yapmayın hayatınız da… Kelimeler gibidir insanlar ve insanlardır kelimeler. İçinde dürüstlüğü taşıdığı gibi yalanı da taşır kalpler.
Kolaysa yalan sözcükler, kalpler çoktan taş olmuş ve yalansa insanlar, sözleriniz yağmur bulutları gibi geçip giderken ardında gözyaşı bırakır sadece. Her damlada güneşli günlerin umudunu taşır insan, ama yağmurlar çoğalır, sel olur… Vicdanı kalmamışsa insanın ve elini kaldırmış teslim olmuşsa yalanlara, ellerini yukarı kaldırdığında boyunun uzadığını zannediyorsa, bırakın yanınızdan yürüyüp geçsin… Sadece yol verin teslim olmuşlara…
Yürümeyi hiç istemediğiniz ama yoldan çıkmak için, yürümek zorunda kaldığınız yollar var biliyorum. Hiç konuşmak istemediğiniz ama cevap vermek zorunda olduğunuz anlar, öldürmek mi ölmek mi arasında gidip geldiğiniz ve sizi üzen insanlar, pişmanlıklar, kavgalar, silahlar, olaylar, kitaplar, zorluklar vb. var.
Hayat bu, hep istediğin yöne doğru esmez ki rüzgarlar…
Kelimeler neden değerli biliyor musunuz? Çünkü onları siz söylüyorsunuz. Siz kendinize ne kadar değer veriyorsanız, kelimelerinizde o değeri taşıyacaktır inanınız…
1 yorum:
içi boşalmış kocaman bir sözlüğüm var benim... hergün acımadan yırtıp attığım sayfalar dolusu kelimelerimi istiyorum geri...
deniz çuhadaroğlu akın
Yorum Gönder